Ustawa o czasie pracy kierowców, która obowiązuje od 16 kwietnia 2004 roku jest dokumentem często pomijanym w firmach transportowych. Za zbiór wytycznych dotyczących czasu prowadzenia, przerw i odpoczynków przyjmuje się często wyłącznie rozporządzenie 561 i kodeks pracy. A to niestety duży błąd. Ustawa o czasie pracy kierowców jest bowiem dokumentem, którego zapisy często nie znajdziemy w żadnym innym dokumencie, a są one często kluczowe dla branży transportowej. Ich nieprzestrzeganie wiąże się z odpowiedzialnością finansową, dlatego dzisiaj przygotowaliśmy dla Ciebie pytanie sprawdzające wiedzę właśnie z powyższą ustawą.

Pytanie na dziś brzmi następująco:

Ustawa o czasie pracy kierowców z 16 kwietnia 2004 roku wraz z późniejszymi zmianami dotyczy: 

  1. wszystkich kierowców,
  2. pracowników zatrudnionych jako kierowcy autobusów i autokarów,
  3. zawodowych kierowców pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) poniżej 3,5 tony,
  4. kierowców wykonujących zawód taksówkarza,
  5. wszystkich kierowców pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony,
  6. motorniczych pojazdów szynowych (np. tramwajów lub pociągów).

POKAŻ ODPOWIEDŹ

Odpowiedź:

Ustawa o czasie pracy kierowców z 16 kwietnia 2004 roku wraz z późniejszymi zmianami dotyczy: 

  1. wszystkich kierowców,
  2. pracowników zatrudnionych jako kierowcy autobusów i autokarów,
  3. zawodowych kierowców pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) poniżej 3,5 tony,
  4. kierowców wykonujących zawód taksówkarza,
  5. wszystkich kierowców pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony,
  6. motorniczych pojazdów szynowych (np. tramwajów lub pociągów).

 

Wyjaśnienie:

 

Połowa dostępnych odpowiedzi, bo aż 3 z 6 okazały się być prawidłowe. Z pewnością największe zaskoczenie może budzić dla Ciebie odpowiedź związana z zawodem taksówkarza. Za przewozy taksówką pobierane są opłaty, w związku z czym są to przewozy drogowe, a takowe są objęte powyższą ustawą (art. 1, pkt. 1a ustawy). 

Dodatkowo w artykule 1 ustawy o czasie pracy kierowców znajdziemy:

Ustawa określa:

1) czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na

podstawie stosunku pracy;

1a) czas pracy przedsiębiorców osobiście wykonujących:

  1. a) przewozy drogowe, do których ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1, z późn. zm.2) zwane dalej „rozporządzeniem (WE) nr 561/2006”, albo Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzona w Genewie dnia 1 lipca 1970 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 409), zwana dalej „Umową AETR”,
  2. b) przewozy regularne, których trasa nie przekracza 50 km;

1b) czas pracy osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujących na jego rzecz:

  1. a) przewozy drogowe, do których ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 561/2006 albo Umowa AETR,
  2. b) przewozy regularne, których trasa nie przekracza 50 km;

2) obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych;

3) zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR;

4) okresy prowadzenia pojazdów, obowiązkowe przerwy w prowadzeniu i gwarantowane okresy odpoczynku kierowców:

  1. a) zatrudnionych na podstawie stosunku pracy,
  2. b) niebędących pracownikami

– wykonujących przewozy regularne na trasach nieprzekraczających 50 km pojazdami, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006.

Link do pełnej treści ustawy o czasie pracy kierowców:

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20040920879/U/D20040879Lj.pdf

Śledź regularnie nasz blog, aby móc zmierzyć się z kolejnym przygotowanym dla Ciebie testem!


Autor:

Sebastian Słaby

Ekspert branży transportowej